|
ธรรมชาติในกวีนิพนธ์ไทยร่วมสมัย (พ.ศ. 2520 - 2547)
Nature in Thai Contemporary Poetry (1977 - 2004)
|
กอบกาญจน์ ภิญโญมารค, ภาควิชาภาษาไทย, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ดวงมน จิตร์จำนงค์, ภาควิชาภาษาไทย, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
นฤมล กาญจนทัต, ภาควิชาภาษาตะวันตก, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
Kobkan Pinyomark, Department of Thai, Faculty of Humanities and Social Sciences, Prince of Songkla
Duangmon Chitchamnong, Department of Thai, Faculty of Humanities and Social Sciences, Prince of Songkla
Narumon Karnchanathat, Department of Western Languages, Faculty of Humanities and Social Sciences, Prin
|
Abstract
The objective of this research is to study contemporary poetry of outstanding worldviews on nature, shared
by eight poets: Angkhan Kalayanaphong, Chang Sae Tang, Naowarat Phongphaibun, Potchana Chantharasanti,
Phaiwarin Khao-ngam, Saksiri Meesomsueb, Raekham Pradoykham and Rewat Phanphiphat between 1977
and 2004. During this time, Thai society was in a state of flux, facing all kinds of serious problems especially
natural disaster. These poets were committed to the task of spiritual awakening. Their common belief is that with
the appreciation of virtuous life-nourishing nature and the realization of the union between humans and nature,
neither spiritual nor natural destruction would ever occur. The only way to avoid crisis is to elevate human nature.
The poets have firm conviction in an individuals potential to create ones own value and meaning within limited
time. This can be done through opening ones eyes to wisdom and truth from nature, especially the rule of the
Three Signs of Being (Tilakkhana) which is not only the knowledge to halt the cultural decline leading to an
individual and social ruin, but also the significant way toward spiritual survival. This knowledge relates to a
metaphysical question - an approach to the supramundane (Lokuttara). The poets offer their profound worldviews
to raise ethical awareness through aesthetic experience presented by artistic means. The Thai contemporary
poetry, therefore, is a valuable indicator of the spiritual growth of the time, playing a crucial role in leading the
audience to the righteous path while upholding humanity and nurturing world peace.
Keywords:
contemporary Thai poetry, crisis, culture, nature, spirit
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษากวีนิพนธ์ไทยร่วมสมัย ที่มีจุดเด่นร่วมกันในด้านโลกทัศน์ต่อธรรมชาติ โดยพิจารณาผลงาน
ของกวี 8 คน คือ อังคาร กัลยาณพงศ์ จ่าง แซ่ตั้ง เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ พจนา จันทรสันติ ไพวรินทร์ ขาวงาม ศักดิ์สิริ
มีสมสืบ แรคำ ประโดยคำ และเรวัตร์ พันธ์พิพัฒน์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2520 ถึง 2547 ซึ่งเป็นระยะที่สังคมไทยมีความผันผวน
เปลี่ยนแปลงและเผชิญปัญหารุนแรงทุกด้าน โดยเฉพาะการประสบภาวะวิกฤตธรรมชาติ กวีได้รับภารกิจเป็นผู้ปลุก
ความตื่นตัวทางปัญญา โดยแสดงทัศนะพ้องกันว่า หากเข้าถึงคุณค่าของธรรมชาติที่ค้ำจุนชีวิตและธำรงคุณธรรม
ตลอดจนตระหนักในความเป็นหนึ่งเดียวของมนุษย์กับธรรมชาติ ย่อมไม่เกิดการบั่นทอนความดีงามในจิตวิญญาณ ไป
จนถึงการทำลายล้างธรรมชาติ การยกระดับคุณสมบัติมนุษย์จึงเป็นทางออกเดียวที่จะรอดจากวิกฤต กวีเชื่อมั่นใน
ศักยภาพของบุคคลว่า อาจรังสรรค์คุณค่าและความหมายแก่ชีวิตในเวลาจำกัดได้ด้วยตนเอง โดยเปิดดวงตาคือปัญญา
เรียนรู้ความจริงจากธรรมชาติ โดยเฉพาะอนิจจังในกฎไตรลักษณ์ ซึ่งไม่เพียงแต่เป็น วิชชา ที่แก้ไขสถานะตกต่ำของ
วัฒนธรรม หรือนำปัจเจกและสังคมพ้นหายนะเท่านั้น แต่ยังมีความสำคัญต่อทางรอดของจิตวิญญาณ เชื่อมโยงถึง
ปัญหาในระดับอภิปรัชญาคือการไปสู่โลกุตร กวีมุ่งแสดงโลกทัศน์อันลุ่มลึก เพื่อกระตุ้นสำนึกทางจริยธรรม โดยมิได้
ละเลยการสื่อประสบการณ์ทางสุนทรียะด้วยวิธีการแห่งศิลปะ กวีนิพนธ์ไทยร่วมสมัยจึงมีคุณค่าเป็นเครื่องบ่งชี้ความ
เจริญทางปัญญาของยุค และมีบทบาทเหนี่ยวโน้มใจผู้รับให้ก้าวไปในครรลองที่ดีงาม เพื่อผดุงค่าความเป็นมนุษย์และ
จรรโลงศานติสุขของโลก
คำสำคัญ:
กวีนิพนธ์ไทยร่วมสมัย, จิตวิญญาณ, ธรรมชาติ, วัฒนธรรม, วิกฤต
|
|
|
|
| | | | | | | |
Songklanakarin: E-Journal of Social Sciences & Humanities. ISSN: 0859-1113
*บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ *ข้อความและบทความในวารสารสงขลานครินทร์เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่เป็นความคิดเห็นของคณะผู้จัดทำและมิใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ *กองบรรณาธิการไม่สงวนลิขสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
*All articles submitted for publication will be assessed by a group of distinguished reviewers. *The university and the editorial board claim no responsibility for the contents or views expressed by the authors of individual articles. *Copying is allowed freely, provided acknowledgement is made thereof.
© since 1994. All rights reserved by Prince of Songkla University, Thailand
จำนวนผู้เยี่ยมชม
ตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2548
|
|
For this
Context
