Songklanakarin : E-Journal of Social Sciences & Humanities - Vol. 21, No. 1 (2015)

Home | Current | Archives | About | Login | Notification | Contact | Search

Songklanakarin : E-Journal of Social Sciences & Humanities > Vol. 21, No. 1 (2015)

open journal systems

ความสำคัญและความหมายจากประติมานวิทยาพระลักษมีและคชลักษมีจากหลักฐานโบราณคดี
Iconographical Significance of Lakshmi and Gaja-Lakshmi Based on Archaeological Evidence

โขมสี มีภักดี, วิทยาลัยสหวิทยาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

Khomsi Meepukdee, College of Interdisciplinary Studies, Thammasat University

Abstract
The objective of this paper is to study concept, iconography and styles of Lakshmi and Gaja-Lakshmi in Southeast Asia based on archaeological Evidence and Hindu mythological texts. A comparison of the Indian and Southeast Asian Iconography of Lakshmi/ Gaja-Lakshmi is provided in the paper. In primal belief of India in Goddess Lakshmi as mother of fertility, wealth and good fortune was adopted by indigenous people of ancient communities in Thailand and Cambodia. Meanwhile Lakshmi/ Gaja-Lakshmi as the goddess of agriculture and brings fertile soil to the land was recognized among people in Java (Indonesia). An iconographical depiction of Lakshmi/Gaja Lakshmi found in India is significantly comparable; such as, an icon of Lakshmi Gaja-Lakshmi who puts her left arm on her hip or seizes the cloth is similar to that of Siri Mahamaya when she gives birth to Prince Siddhartha (the Buddha-to-be). The body of Lakshmi/Gaja Lakshmi is plump with a big chest. Later, distinctive features were introduced to create local icons of Gaja-Lakshmi. However, a significant characteristic of Gaja-Lakshmi is popularly recognized: she holds lotus in both hands and flanked by elephants.

Keywords archaeological evidence, gaja - lakshmi, iconography, Lakshmi

บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบรูปแบบลักษณะทางประติมานวิทยาของลักษมีและคชลักษมี พบในประเทศอินเดียและบางประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมุ่งศึกษาจากหลักฐานโบราณคดี ที่พบประติมากรรมพระลักษมีและคชลักษมีในคัมภีร์ทาง ศาสนาคติความเชื่อของพระลักษมีที่ปรากฏจากแหล่งดั้งเดิม พบว่า เมื่อแพร่หลายมายังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นั้น ในประเทศไทยและกัมพูชายังคงยึดถือคติดั้งเดิมคือ พระลักษมีเป็นเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์ ความร􀃎่ำรวยและให้โชคลาภ แต่เมื่อเข้าไปสู่ชวาแล้ว มีคติความเชื่อว่าพระลักษมีมีหน้าที่เป็นเทพีที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรกรรม น􀃎ำความอุดมสมบูรณ์มาสู่การเพาะปลูกข้าว หมายถึงแม่โพสพ ลักษณะทางประติมานวิทยาของประติมากรรมพระลักษมีที่พบในประเทศอินเดีย ที่ส􀃎ำคัญคือ พระลักษมีเอาพระหัตถ์ซ้ายแตะที่สะโพก หรือจับชายผ้าไว้ เป็นลักษณะที่คล้ายกับประติมากรรมที่พระนางสิริมหามายาขณะทรงมีพระประสูติกาลเจ้าชายสิทธัตถะ ซึ่งต่อมา คือพระพุทธเจ้า พระวรกายอวบ ทรวงอกขนาดใหญ่ แต่เมื่อเวลาผ่านไปและแพร่มายังกลุ่มประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ก็มีการเปลี่ยนแปลงไปตามเอกลักษณ์ของเฉพาะพื้นที่ แต่ก็ยังคงลักษณะเด่นคือ พระหัตถ์ถือดอกบัวและปรากฏช้างขนาบข้าง จึงเรียกว่า คชลักษมี

คำสำคัญ: คชลักษมี, ประติมานวิทยา, พระลักษมี, หลักฐานทางโบราณคดี

Full Text: PDF

Research
Support Tool

For this
peer-reviewed

Context

Action

Home | Current | Archives | Forum | About | Login | Notify | Contact | Search

Songklanakarin: E-Journal of Social Sciences & Humanities. ISSN: 0859-1113

*บทความทุกเรื่องจะได้รับการตรวจสอบความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ *ข้อความและบทความในวารสารสงขลานครินทร์เป็นแนวคิดของผู้เขียน มิใช่เป็นความคิดเห็นของคณะผู้จัดทำและมิใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ *กองบรรณาธิการไม่สงวนลิขสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
*All articles submitted for publication will be assessed by a group of distinguished reviewers. *The university and the editorial board claim no responsibility for the contents or views expressed by the authors of individual articles. *Copying is allowed freely, provided acknowledgement is made thereof.

© since 1994. All rights reserved by Prince of Songkla University, Thailand

จำนวนผู้เยี่ยมชม

ตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน 2548