ธ.โปธิบาล, . (2004, December 2). ความสัมพันธ์ของเสียงสระสั้นยาวกับเสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทย. Songklanakarin : E-Journal of Social Sciences & Humanities [Online], 3(1). Available: https://kaekae.oas.psu.ac.th/ojs/psuhsej/viewarticle.php?id=219.

ความสัมพันธ์ของเสียงสระสั้นยาวกับเสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทย

พุทธชาติ ธ.โปธิบาล, ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

Abstract

บทนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นว่าความสั้นยาวของเสียงมีความสัมพันธ์กับลักษณะทางเสียงอื่น ๆ และเสียงสระสั้นยาวในภาษาไทยมีความสัมพันธ์กับวรรณยุกต์ ผลการทดลองออกเสียงในคำภาษาไทยที่เขียนด้วยรูป <เ – C > <แ –C > < - อC > พบว่าการออกเสียงสระสั้นยาวมีความสัมพันธ์กับวรรณยุกต์ กล่าวคือ อาจคาดเดาได้ว่าเสียงสระจะเป็นเสีงสั้นหรือเสียงยาวเมื่อปรากฏร่วมกับเสียงวรรณยุกต์ดังนี้ สระจะเป็นเสียงสั้น [e 33 O] เมื่อปรากฏร่วมกับเสียงวรรณยุกต์ตก (เสียงโท) และเสียงยาว [ee 33 OO] เมื่อปรากฏร่วมกับเสียงวรรณยุกต์สูงระดับ (เสียงตรี) คำสำคัญ : ภาษาไทยมาตรฐาน ความสั้นยาวของสระ วรรณยุกต์ This article is an attempt to clarify the relationships between length and other phonetic qualities. as will as to demonstrate that in Thai vowels length is concomitant with tones. It is found that vowel length of the Thai vowels within forms <เ - C> <แ C> < - อ C > might be predictable by tones. The vowels are pronounced short [e 33 O ] when they are accompanied with the low and falling tones, and pronounced long [ee 33 OO] with the high tone. Keywords : standard Thai, vowel length. tone

Full Text: PDF




Copyright for articles published in this journal is retained by the authors, with first publication rights granted to the journal. By virtue of their appearance in this open access journal, articles are free to use, with proper attribution, in educational and other non-commercial settings.

Original article at: https://kaekae.oas.psu.ac.th/ojs/psuhsej/viewarticle.php?id=219